vineri, 14 iunie 2013

Jonas Hallgrimsson - Island


Jonas Hallgrimsson
 
                                   Island

Ísland! farsældafrón og hagsælda hrímhvíta móðir!
Hvar er þín fornaldarfrægð, frelsið og manndáðin best?
Allt er í heiminum hverfult, og stund þíns fegursta frama
lýsir, sem leiftur um nótt, langt fram á horfinni öld.
Landið var fagurt og frítt, og fannhvítir jöklanna tindar,
himininn heiður og blár, hafið var skínandi bjart.
Þá komu feðurnir frægu og frjálsræðishetjurnar góðu,
austan um hyldýpishaf, hingað í sælunnar reit.
Reistu sér byggðir og bú í blómguðu dalanna skauti;
ukust að íþrótt og frægð, undu svo glaðir við sitt.
Hátt á eldhrauni upp, þar sem enn þá Öxará rennur
ofan í Almannagjá, alþingið feðranna stóð.
Þar stóð hann Þorgeir á þingi er við trúnni var tekið af lýði.
Þar komu Gissur og Geir, Gunnar og Héðinn og Njáll.
Þá riðu hetjur um héröð, og skrautbúin skip fyrir landi
flutu með fríðasta lið, færandi varninginnn heim.
Það er svo bágt að standa' í stað, og mönnunum munar
annaðhvurt aftur á bak ellegar nokkuð á leið.
Hvað er þá orðið okkart starf í sex hundruð sumur?
Höfum við gengið til góðs götuna fram eftir veg?
Landið er fagurt og frítt, og fannhvítir jöklanna tindar,
himininn heiður og blár, hafið er skínandi bjart.
En á eldhrauni upp, þar sem enn þá Öxará rennur
ofan í Almannagjá, alþing er horfið á braut.
Nú er hún Snorrabúð stekkur, og lyngið á lögbergi helga
blánar af berjum hvurt ár, börnum og hröfnum að leik.
Ó þér unglingafjöld og Íslands fullorðnu synir!
Svona er feðranna frægð fallin í gleymsku og da!
Jonas Hallgrimsson

                                  Islanda
 
Islanda avuției! Frumoasă mamă-móðir!
Unde-s avere, fală, vechi har și libertate?
Heiminum-lume trece: zilele-ți mari cu slavă
pâlpâie-abia nocturne adâncului trecut.
La locul ei sta țara, sub tinda de ghețari,
azurul cer-himininn, oceanul strălucit.
Vestiți străbuni sosiră, liberi eroi în rugă,
din răsărit pe mare porniți să se așeze.
Întemeind familii în înflorite văi,
trăiau ferice viața, preamulțumiți de-ai lor.
Sus pe spinări de lavă unde Öxará curge
în Cheile Almanna, Althing țineau la an.
Acolo sta moș Þorgeir schițând schimb de religii,
Acolo și Gissur, Geir, Gunnar și Héðinn, Njáll.
Eroii călăreau pe șes, sub steiul coastei,
pluteau minuni de nave, cu marfă din afară.
Ce tristă-i lenevirea aici prins în prezent,
inși dormitând, mai a ieși din cursă.
Cum am purtat comoara de șase sute veri?
Cărări țintite fură progresul ori vitutea?
La locul ei sta țara, sub tinda de ghețari,
azurul cer-himininn, oceanul strălucit.
Ah, pe spinări de lavă unde Öxará curge
în Cheile Almanna, Althing e stins și dus.
Izlaz - lotul lui Snorri, pârloagă - Stânca Legii,
de boabe albăstrită, ospăț la orbi și corbi.
Oh voi bătrâni și tineri, synir-fii ai fii Islandei!
Întunecată-i astfel mândria părintească!

                            Versiune de George Anca

Niciun comentariu:

Trimiteți un comentariu